Ο λαός αν δεν ξυπνήσει, κανένα μάτι δεν θα βγει από τον ουρανό και θα σου πει, χαίρω πολύ Θεός.....

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ


Αυτή η Κυριακή...
που θα ακουμπήσει ο ουρανός με την γη...
την ώρα που της ψυχής τους το ωρολόγιο, τους έχει στην καρδιά μεσάνυχτα...

Αυτήν την Κυριακή ποθώ Χριστέ μου...
που Ο Θεός και ο άνθρωπος θα κοιταχτούν για πρώτη φορά στα μάτια...
Γλυκιά μου, αθάνατή μου Κυριακή, στην αγκαλιά σου θέλω... να κοιμηθώ... και χώμα σου να γίνω.

‎***

Εν αρχή ειν’ η Αγάπη.
και η αγάπη είναι η ανθρωπιά άνθρωπέ μου.
και η ανθρωπιά ο Χριστός μας. Και του Χριστού μας η ψυχή ο Πατέρας Θεός. Και τα πάντα τους είναι ο ενσαρκωμένος Λόγος... που δια της θελήσεως του ανθρώπου, ο Λόγος γίνεται ένα με την σάρκα και το αίμα Του ως Έν...
ως δύο σταγόνες νερό γίνονται μία,

έτσι και το ζεύγος ευαγγελίζεται δια του Λόγου και μεταμορφώνεται σε μία του θεού ψυχή... ως ο δικέφαλος αετός της ουράνιας στην γη βασιλείας μαρτυρεί τον ευαγγελισμό των ανθρώπων, με τις "επτά Μυστηριακές πύλες της Αγίας ορθής εκκλησίας του Κυρίου... ο άνθρωπος από μισός θνητός ...ολοκληρώνεται στο είναι της υπάρξεώς του, ως Τέλειο ο Θεός τον έπλασε να ζει... "

... Ορθόδοξα, ελληνικά, και αιώνια, ως ο Χριστός με την πανάγια Εύα Του... η κάθε ψυχή...
το σώμα ως το ιερό σκεύος, που μέσα του έχει το αίμα της Αγάπης Θεό σε Υιό Φωτός στου κάθε εντός του ημών.

***

Ναί...
αν ήσουν ο Ήλιος, ποτέ δεν θα γνώριζες το τι θα πει σκοτάδι.
Αλλά και εσύ ... άνθρωπε ....
αν γεννιόσουν στην ζούγκλα με τις μαϊμούδες θα ήσουν ο Μόγλη .

Αν γεννιόσουν στο Ισραήλ θα ήσουν ανθρωποφάγος και ένα με τον θεό που καταράστηκε όλους τους άλλους λαούς (Ταλμούδ).

Μα γεννήθηκες εδώ, μέσα στα κόπρανα για νόμους και ούρα για άγιο πνεύμα (βλέπε Ταλμούδ), με δαιμόνια γνώση να μεταμορφώνουν τον νου του ανθρώπου σε θνητό θεό.
Μέσα στον στάβλο της κατάρας των θεών της γης, με μαύρες μαγείες και με δώρα θανάτου για την ψυχή σου, σου στέφουν με την αγκάθινη γνώση το μυαλό, και σε στέλνουν αντί τον Ιησού Χριστό, εσένα ως ένα με Αυτόν επάνω στον σταυρό.

Οι γνωρίζοντες πολύ καλά το τι ποιούσι...
οι λυκοποιμένες οδηγούν ως σφαγμένο αμνό τον άνθρωπο στο βασίλειο του Θανάτου, που αθάνατο νεκρό κρατά τον Υιό του Πατήρ του Ανθρώπου.

… Μαρμαρωμένο από την αγάπη την θεϊκή της καρδιάς των Αλλήλων Του Σήμερα ... που ελήλυθε η ώρα του γένους του ανθρώπου, για να ανέστη !

Και να αποκόψει ο περιούσιος λαός του Θεού, τα κλήματα τα μη φέροντα ελληνικό καρπό.
Έξω τα σάπια , έξω τα άρρωστα και σιχαμένα της πορνείας, που σπέρνουν οι ξένοι στα όσια και τα ιερά της Ελλάδας !

Για να κατοικίσει μεθ’ ημών ο Θεός και ουρανός Του, Έλληνες.


Ιωάννης